Coraz częściej zdarza się, że nie tylko ludzie młodzi – rozpoczynający karierę zawodową – zastanawiają się nad odpowiednią dla siebie rolą zawodową.

Współcześnie, również ludzie dojrzali – mający za sobą połowę kariery – dostrzegają potrzebę zmiany zawodowej i poszukują dla siebie nowych aktywności.

W moim przekonaniu jest to dosyć naturalne. Jako ludzie, nieustannie się rozwijamy, kształtujemy, dojrzewamy a wraz z tym, zmieniają się nasze potrzeby, postawy, wartości i aktywności. Dlatego, niektórzy ludzie dochodzą do wniosku, że dotychczas pełniona rola zawodowa nie jest już tym, z czym chcą się utożsamiać.

Rodzi się w nich palące pragnienie zmiany: środowiska, aktywności, funkcji i czynności. Są gotowi na rezygnacje z wypracowanej pozycji zawodowej na rzecz nowych zajęć. Okazuję się jednak, że określenie nowej ścieżki zawodowej nie jest sprawą prostą i łatwą.

Badania przeprowadzone przez prof. Hermina Ibarra, dowodzą, że trudność w dokonaniu zmiany kariery u osób będących w tzw. połowie życia, wiąże się przede wszystkim ze stosowaniem nieodpowiednich metod.

Osoby poszukujące dla siebie nowego miejsca, aktywności i roli zawodowej sięgają po tzw. metody „konwencjonalne”, które według Ibrrary, najczęściej nie przynoszą żadnych rezultatów i w niczym nie pomagają.

W niniejszym artykule, skupiam się na przedstawieniu na czym polegają konwencjonalne metody, stosowane przy dokonywaniu zmiany kariery. Wykazuję co sprawia, że mogę być one nie skuteczne. Dodatkowo wskazuję jakie metody mogą okazać się pomocne i przynoszące określony efekt.

Na czym polegają konwencjonalne metody stosowane podczas zmiany kariery?

Tak zwane konwencjonalne metody o których pisze Ibarra, opierają się przede wszystkim na posiadaniu absolutnej jasności i pewności tego, co chce się robić w życiu.

Poznanie tej prawdy o sobie stanowi podstawę dalszych działań. Jest to tak zwane podejście: „plan – wdrożenie”. Układa się on w mniej więcej taką sekwencję:

  • Dokładne określenie, co chcesz robić w zamian obecnej profesji
  • Następnie, zdefiniowanie tych obszarów zawodowych w które wpisują się moje zainteresowania, umiejętności i doświadczenie
  • Dodatkowo, zaleca się skorzystanie pomocy profesjonalisty, który zaleca wykonanie serii testów, na podstawie których określany jest: temperament, potrzeby, kompetencje, wartości, priorytety danej osoby
  • Dopiero tak w pełni wyposażona osoba, może starać się o pracę w firmach lub organizacjach, pasujących do jej wytycznych.

Podejście „plan – wdrożenie” sugeruje, by wstrzymać się przed dokonaniem zmiany aż do momentu, gdy nie jest się w pełni świadomym tego: „gdzie znajdujesz się obecnie?” a „gdzie pragniesz się znaleźć?”

Oczywiście, to wszystko brzmi bardzo rozsądnie, logicznie i wydaje się być słuszne. Jednak jak się okazuje z badań prof. Ibarra, tego typu metody prowadzą najczęściej do braku jakichkolwiek zmian.

Dlaczego konwencjonalne metody nie pomagają w dokonaniu zmiany kariery?

Dlatego, że one skłaniają do analizy samego siebie w teorii a nie w praktyce. Tym czasem, poznanie siebie oraz dokonanie zmiany może dokonać się poprzez testowanie naszych fantazji, pomysłów, pragnień a nie tylko przez introspekcję, analizę i patrzenie w głąb siebie.

Prawdziwe poznanie samego siebie i tego, co czego pragnie się w swoim życiu nie jest wynikiem jednorazowego procesu. Nie wystarczy stworzyć planu czy określić listę możliwych działań. Tym bardziej, że próba określenie swojego prawdziwego Ja, może sparaliżować jakiekolwiek działania człowieka — gdyż nie istnieje coś takiego, jak jedno, idealne Ja.

Tak samo jak próba dokonania jednego, dużego posunięcia zamiast wielu mniejszych, może zablokować prawdziwą zmianę.

Aby skutecznie wprowadzić nowe zmiany, musimy wyjść z naszej głowy, przestać analizować a zacząć po prostu działać. Do momentu, aż będziemy czekać na olśnienie, wszystkie pojawiające się możliwości, opcje i szanse będą nas omijać.

Ważne jest również uświadomienie sobie, że odkrycie tego, co tak naprawdę chcemy robić zabiera wiele czasu. Tak długo jak będziemy się przed tym bronić, dokonując przedwczesnych i pochopnych wyborów, tak długo nie odnajdziemy prawdziwej, satysfakcjonującej, nowej profesji.

Oczywiście, długi proces transformacji może sprawiać, że będziemy mieć poczucie straty czasu. Jednak dopiero dokonywanie serii drobnych kroków, zamiast jednego dużego, może doprowadzić do rzeczywistej a nie pozornej przemiany tożsamości zawodowej.

Elżbieta Kluska-Łabuz

Bibliografia:

Ibarra, H. (2002). How to stay stuck in the wrong career. Harvard Business Review.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj